9 Ağustos 2009 Pazar

...

masumiyet
doğduğumuzda kaybettiğimiz
ilk ağlayışımızla hayata
günahlara bulanır insan yaşadıkça
hataların tek savunusu var
cehennem kapısının aralığında
aşk
sırlarımızın mazeret olduğu doğrularla

kalmak
katlanmak
kolay
vicdanı kandırır insanı hatalara
çoğu zaman

fedakarlık aslında
sırlarımızı alıp acıtmadan
yanlış sularda çırpınmak yerine
doğru denizlere yelken açıp kaçmakta
bahaneler bunun için vardır ayrılıklarda

kirli bir sayfayı karalamak
karalanmış bir sayfayı izsiz bırakmak
yolu yok
yaşanabilir mi paramparça dağılmış hayatlar
görünmez kırık cam parçalarına basmadan?

yeniden başlamak gerek bazen
belirsizliğinden korkmamak geleceğin
derin bir nefes kapalı gözlerin
korkutsada atlamak gerek bazen
herşeyi göze alarak
hala seni tutacak biri varken...

Hiç yorum yok: