...

ben kimseye böyle güzel bakmamıştım hiç
kimseye böyle derin sarılmamıştı sessizliğim
içimde bir fırtına palazlanırken
zincirlere vuruldu yasaklarla bedenim
sözlerim gursakta mahkum
ellerim ceplerimde esir
gözlerim ele verir ruhumu
ben kimseye böyle deli bakmamıştım hiç

açılsa gülümserken kirpiklerinin gölgesinde
taze pazar güneşiyle mahmur gözlerin,
ellerimde erise soğuk ellerin,
yanımda,
bir nefes kadar uzak dudakların,
telaşsız, masum, korkusuzca örtünsek geceye
ve yağmur damlaları düşse ürkekliğimize
yanlış zamanlara yüklesek pişmanlıklarımızı
aklasak kendimizi
tenha bir cumartesi,
ilk ışıklarıyla
güneşin
son nefesine değin...