...

ben yoktum
varmış gibi dolaştım dünyada
ellerim titrerdi
günde üç paket sigara
midem boşuna iflas etmedi
açlığa bağımlılıkta

bir yanım hep boştu benim
kimi koyduysam dolmadı
biçimsiz kaldı boşluklarıma
battı acıttı

ben yoktum
oku dediler okudum
çalış dediler çalıştım
gül dediler güldüm

gülüşlerimin uçları keskindi
gamzelerimi oydu
asılı kalır batardı yokluğuma
kirpiklerim
göz yaşlarıyla sulandı geceleri
ondan bu kadar uzun ve keskin
düşsüzlüğümle bilendi hayata
kapandıkça gözlerim

ben yoktum
sev dediler sevdim
sev dememi beklediler
gittim
çünkü ben
sevemez sevilemezim diye bilirdim

ben yoktum
bir yanım hep boşluk
hayat bir geri sayımdı
cennete kandırarak kendimi
kaç kere düşledim
şakaklarımda bir namlu serinliğini
kırmızı sıcak küvette kesik bileklerimi
avuçlarıma dokundu ilaçlar saatlerce
avuç avuç düşledim ölümü
sebebim yoktu
ne yaşamaya,
ne ölmeye
durdum.

sen geldin
sarılmak sana, ellerini tutmak
saçlarını yüzdürmek dudaklarımda
tamamladın beni
ve ilk defa nefes aldığımı hissettim kollarında
sen geldin
ben var oldum
diyorsun ya bana
benden sonra ne değişecek ki hayatında
sen düşlerim oldun
sebeplerim oldun
yaşamaya
ölmeye
senden önce kimse için göze alamazdım
yaşamayı doyasıya
veya
ölmeyi umarsızca...