...

geçmişi gömerken göz çukurlarıma
taşarken yaşlar yanaklarımdan
en sessiz anımdı ağladığım zaman
bunalımda, yataktan çıkmak istemeyen
ve ışıktan kısılmasın gözleri diye
her mevsim gri bulutlarla başını örten
barut kokusuna bulanmış sokakalarını
evlerin arasında gezdiren şehir
en çok insanı anlamadı
her damarında yüzlercesi dolaşırken bile
yabancı kaldı
kim yapmıştı
insanın insana yaptığını...