...

soğukla sevişmiş şehir
terli, ıslak bir koku var havada
yorgun, ürkek damlalar
kışı bırakmış sakince toprağa
güneş durmuş sanki
yeminli her gece batmaya
saatler suskun bugün
dudaklar ağır, gücü yok ayrılmaya
çığ gibi büyüyor sessizlik günbegün
nefes almak yetmiyor yaşamaya
varlığından beri bu beden sürgün
sözler çoğaldı
boşaldı
yitirdi
her şeyi

bugün,
soğukla ürpermiş
sarınmış kendine
yokluğa sığınmış
körpe suskunluğumla
anlamsızım...