işkence gibi yaşamak
nefes almak zor
sürekli uyumak istiyorum
ve uyku haram gözlerime
tüm hayallerim paramparça
gelecekten isteğim yok
bomboşum seni çıkarınca
hemde ne uğruna
yalandanda olsa gülümseyemiyorum
göz yaşım çıkmıyor artık
ağladığımda
oysa yanımda olmanı
gülüşlerimden
besteler yapmayı dilerdim sana
veya giderken
kapatmayı tüm yollarını gözyaşlarımla
içim yok
ruhum ölü
hayat anlamsız yokluğunda
ellerimi ellerine verdim
içimde kalan son çocuksuluğumla
gözlerimi gözlerine verdim
içimdeki son güven damlasıyla
konuşamıyorum titriyor sesim
göz yaşım çıkmıyor artık
ağladığımda
bildiğim gibi değil bu sefer
ilk defa hayatımda
hayallerim yok
düşlerimi de götürüyorsun yanında
ve sana yazacağım tüm şiirleri
mutluluğa yaklaştım ilk defa
dokundum
kanatarak söküyorsun şimdi içimden
yalnız, kimsesiz ve anlamsızım
hem de ne uğruna
suçsuzum ama cezalıyım hayata
sen veya ölüm
tek dileğim bu şu anda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder