...

üç harf
ne kadar ağır
ağar ağar kanıyor tan
bu şehir eski bilmediğin kadar
kazdıkça cesetler fışkırıyor topraktan
kül gibi gri hayat
kıpkırmızı yandıktan sonra
alevlerinden soyunmuş çırılçıplak
ölünce utanıyor cesetliğinden insan
göz kapaklarına çiziliyor
milyarlarca düş anbean yılmadan
ve açılıyor gözler mahmur hayata zorlanarak
düşümde bir düş gördüm uçarak
ve ellerim topraklı
ve alnım ıslak
ve gözlerim güneşten kavruk
ve sen uzak
üç harf
ne kadar ağır
ağar ağar ölmektir yaşamak
düşümde bir düş gördüm
gözlerim kapalı
ve gözbebeklerim oynak
ve dudaklarım kurak
ve avuçlarım delik deşik
dikenli güllerle oynamaktan
üzerimde pamuk bir bulut
masal diyarları yumuşaklığında toprak
ağlıyordu yüzüm ıslak ıslak
büyüdüm
ağlayan yüzümü kanayan avuçlarıma banarak...