...

ayrılık
yalnızlığın görkemsiz zaferi
aptalca korkularımın esaretinde
bu güneş, bu deniz, bu yeşil
bir daha nasıl güzel görünebilir?
sadece bir cümle gerek
cesaret için
düştüğümde tutacak bir el
düştüğünde tutabileceğim bir el
zorluklara rağmen
mutluluğa ulaşacağını bilmek

ayrılık
ilk saniyesinden başlayarak kavurur pişmanlıkla
bu güneş, bu deniz, bu yeşil
bir daha nasıl güzel görünebilir?
sadece bir cümle gerek
cesaret için
yıpranmış korkularımı yok etmek
yeniden inanabilmek için

bu kadar yanlışsa
neden gözlerim kuru değil ardından
neden göğüs kafesimi boğuyor pişmalıklar
ve neden anlamsızlaştı bütün dünya

sadece bir cümle gerek
ve yeniden inanmak...