...

hayallerimizin denizde kaybolan şeffaf adımları 

yakında sönecek ses dalgalarımızın hoyratlığıyla 

uzak memleketler olacak düşlerimizde 

yok oluşun heybetli boşluğu geçip gidecek 

saprofit besiniyiz aslında sadece semirmek için yaşatılıyoruz 

veya halefiyiz tanrının kutsamakla kutsanıyoruz 

her ihtimalde zamanın bir yerinden geçiyoruz 

rastlamak için kaybettiklerimize 

anlamlı olması için varlığımızın 

sadece sevilebilmek için katlanıyoruz 

tüm saçmalamamız bundan 

medyumların kesin öngörüsü 

yanılma ihtimalleri olmayan 

ama asla söylemedikleri gerçek 

ölümün soğuk denilen beşiği 

yağmurlarla çamurlaşıp çürüyen bedenimizin kokusunu saklayan

cesetlik utancımızı örten mezarımızda huzur içinde çürüyoruz 

her parçamız bir saprofitin ağzında 

çiçekte olmuyoruz 

yeniden de doğmuyoruz 

buraya kadar her şey biliyoruz 

sadece kabullenmekten korkuyoruz...